نفر بعدی کیست؟

«برای کل سیستم برنامه دارند»این جمله روایت یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس از اهداف دراز مدت اخلالگرانی است که آخرین تصویری که از آنان در خاطره‌ها و صفحه رسانه‌ها ثبت شده، دهان‌های گشوده و مشت‌های بسته ای است که در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی،رئیس مجلس شورای اسلامی را در شهر قم نشانه رفته بود.

در آن روز درحالی که جمهوری اسلامی ایران آماده می‌شد تا تصاویر بزرگداشت پیروزی انقلاب را به جهانیان مخابره کند به ناگهان کسانی به وسط این تصاویر پریدند و با کفش و مهر و سنگ در یک مکان قابل احترام به یکی از مسئولان نظام حمله کردند و پیروزمندانه او را وادار کردند که سخن نگوید.
این تصاویر را می‌توان با کمی تغییرات بارها و بارها در فضای سیاسی کشور مشاهده کرد.می توان به جای لاریجانی،هاشمی رفسنجانی را نشان داد و تاریخ را هم به 15 خرداد 85 برگرداند، مکان را هم به آرامگاه بنیانگذار جمهوری اسلامی تغییر داد.در تصویری دیگر می‌توان همین صحنه را با جابه جایی سید حسن خمینی با هاشمی رفسنجانی و کشاندن تاریخ به 5 سال بعد، مشاهده کرد.دوباره می‌توان با تغییری یک ساله سید محمد خاتمی را به جای سیدحسن خمینی نشان داد و فضارا نیز به حسینیه جماران تبدیل کرد. باز با تغییرات دیگری می‌توان محمود احمدی نژاد را به جای هر کدام از این افراد و در شب چهاردهم خرداد در مراسم سالگرد امام خمینی (ره) قرار داد. حتی می‌توان به حرم امام رضا(ع) هم سر زد و ناطق نوری را در جایگاه سخنران شب قدر نشاند. همه این تصاویر یک فصل مشترک دارند:عده ای بی هیچ هراسی از قانون، شرع، تنبیه و مواخذه در وسط یک مراسم رسمی بلند می‌شوند و بی توجه به مجلس و گوینده و حاضران اهانت می‌کنند، کفش پرتاب می‌کنند، زشتی بر زبان می‌آورند و مشت گره می‌کنند و در آخر نیز با لبخند رضایت بر لب و شادی انجام وظیفه در قلب، صحنه را – تا نوبت انجام وطیفه بعدی – ترک می‌کنند. اگر چه برخی معتقدند که این گروهها در ابتدای دهه هفتاد به شکل سازماندهی شده ای برای مقابله با فعالیت اصلاح طلبان تدارک دیده شده اند، اما نگاه به افراد مورد حمله آنان نشان می‌دهد که این قرار چندان پایدار نماند. از میان هاشمی رفسنجانی،سید حسن خمینی،محمود احمدی نژاد، سید محمد خاتمی، علی اکبرناطق نوری و علی لاریجانی که مورد حمله این افراد قرار گرفته اند مگر چند نفر اصلاح طلب وجود دارد ؟
این افراد و گروهها در دو دهه گذشته با نام‌هایی چون «امت حزب الله »، «مردم همیشه در صحنه»،« گروه‌های خود جوش »،« خانواده‌های شهدا و جانبازان »،«برخی از رزمندگان اسلام » و… توصیف می‌شدند. در مواردی که به سمت وسوی حملات خود را تغییر دادند به « گروههای افراطی»،«سازمان دهی شده»،«خودسر» و… مشهورشدند.
در گزارش اخیر مجلس – که گویی باید رئیس مجلس هدف حمله این گروهها قرار می‌گرفت تا موضوع جدی گرفته شود- آمده است که این گروه‌های اخلالگر«برای آینده نیز» دستور کار دارند. هشداری که از دو دهه پیش تا کنون اعلام شده بود و البته مورد بی توجهی قرار گرفت. همان وقت دلسوزان کشور گفته بودند که این رفتارها معطوف به جناح یا گروه خاصی نخواهد شد بلکه اگر در جامعه رایج شود مانند سیلی همه جا را فرا خواهد گرفت و کسی از طغیان امواج آن در امان نخواهد بود.
گویی در یکی از این موارد ذکر شده می‌شد هشدار را به صورت جدی تری شنید. آن روز که رئیس جمهور محمود احمدی نژاد در حرم بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی با شعارهای تند برخی افراد روبرو شد و بی آن که به شخص خاصی اشاره داشته باشد گفته بود:«نوبت شما هم می‌شود ». این جمله با هر هدفی گفته شده باشد واقعیتی در آن نهفته بود که هنوز قابل شنیدن است.
این اتفاقات هنوز هم در فضای سیاسی کشور متحمل است باید در انتظار نشست و دید که دفعه بعد نوبت چه کسی است ؟ حداد عادل،حمید رسایی,روح الله حسینیان،محمدباقر قالیباف،علی اکبر ولایتی یا آن چنان که گزارش مجلس می‌گوید « کل سیستم ».